Al paar dagen winnen de zwarte dagen van mij. Ik noem ze zwart, omdat de gedachtes van mij dan zwart - wit zijn. Er is dan geen grijs gebied. Deze dagen zijn gevaarlijk voor mij. De craving (trek) gaat door mijn hele lijf en gedachtes. Dan is het zo een gevecht in tekenfilms. De ene schouder een duiveltje en de ander een engel. Dit klinkt raar voor sommige, maar ik geloof er heilig in, mijn mamsie is mijn beschermengel. Met afkicken heb ik een delirium gehad (fata morgana). Ik heb 2 dagen met mijn overleden moeder gepraat. Mijn hele leven vertelde ik haar, tot ze zei, "ik moet gaan, maar ik ben altijd bij je." Daar denk ik altijd aan terug als ik het moeilijk heb.
Ik voel mij gevangen door mijn verslaving, maar ook mijn psyche die de overhand neemt. Ook al geef ik niet toe aan mijn verslaving. Het is een gevecht die je lichamelijk en mentaal uitput. En de sluipmoordenaar staat te wachten tot je zwakker word. Te wachten tot hij het goeie in je verslaat en je valt voor je verslaving.
In mijn achterhoofd komt dan omhoog, de hele wereld staat ook voor mij open. Iets waar ik niet geloof in deze zwarte dagen. Maar in de verte hoor ik het een stem fluisteren. Ik ben een open en sociaal mens en toch hou ik de buitenwereld vaak buiten mijn deur. Wantrouwen door mijn roerige verleden, zorgt ervoor dat ik de deur dicht hou. En mijn god, wat wil ik die deur graag openen. En de laatste tijd, laat ik hem af en toe op een kier staan. En komen mensen voorzichtig binnen. Ook omdat ik een schuchter persoon ben als je binnen sluipt. Maar eenmaal binnen, ben ik een warme, gezellige en leuke gozer die graag mensen verzorgt. 2 tegenstrijdigheden, totaal 2 uitersten van persoonlijkheden.
Soms wil ik die deur open trekken, schreeuwen kom binnen. Die dagen heb ik steeds vaker. Dan voel ik mij goed, kijk ik in de spiegel van, ik mag er zijn. Ik lach dan naar mensen, ik vermaak ze met mijn aanwezigheid. Ik gloei van binnen en kan alles aan. Ik groei naar die leuke, lieve en gouden gozer. En dan op dat moment, staat de wereld voor mij open.
Hoe moeilijk je het ook hebt, hoe zwart je wereld ook is op bepaalde dagen. Kleed je aan, doe je haar en zet je schouders eronder. Laat je niet meeslepen en gebeurt dat toch. Onthou, de wereld staat ook voor jou open, dus geef nooit op. Voor iedereen is er een plek, waar je thuis voelt op deze mooie wereld.
~ A.M.Wulff
Comments