Een spiegel, iedereen weet wat het is, je kijkt erin en ziet een reflectie van jezelf. Maar spiegelen is net iets anders. Maar dit ken je waarschijnlijk wel, iemand maakt een opmerking en je haren gaan overeind staan. Of je bent in een ruzie en raakt een opmerking je diep in je ziel. Je kan er niet van slapen, omdat je het oneerlijk vind en je bezig blijft houden. Dagenlang of misschien wel weken beheerst het je leven. Je bent bezig met die ander, is die ook zo geraakt en vraagt je af waarom en wat doet diegene nu. Want die ander heeft jou pijn gedaan, waardoor je je terug trekt met je eigen pijn en verdriet. Maar het kan nog erger, je loopt weg en in de ergste geval wil je diegene nooit meer zien. We kennen dit allemaal wel, of niet soms. Maar nu, waar komt het vandaan. Die andere doet jou pijn, dus dan ligt het toch aan hem. Maar is dit nu altijd zo, is die ander nu echt degene die jou pijn doet.
Weerspiegelt die andere nu niet een pijnlijk stuk in jezelf. Houd diegene jou niet een spiegel voor, van iets in jou dat in je zit, maar je zelf niet erkent. Of zo pijnlijk stuk in je, wat je bewust en soms onbewust weet. Een stuk onzekerheid van jezelf, of een eigenschap die je niet hebt, maar nog wel wilt ontwikkelen. Vaak is het ook zo dat zonder je er stil bij staat, de ander iets raakt in jou. Je word misschien wel geconfronteerd met een donkere kant van een pijnpunt, waar je absoluut niet blij mee bent. Het kan ook nog veel dieper zitten, diep in je, het gevoel hebben dat je niet goed genoeg bent. Je dus het signaal krijgt door het gedrag of opmerking van een ander dat je niet goed genoeg bent en dat raakt je diep en doet pijn.
Het is een spiegel voorhouden, de ander doet dat niet bewust. En bij diegene is er dan ook onbegrip. Vaak als diegene verder er op in gaat, omdat hij het wil begrijpen, worden we kwaad. Zelf is er dan ook wel het onbegrip, snapt diegene het nu niet. Maar zelf begrijp je het soms ook niet waarom je zo terug reageert. Dus kijk dan eens in jezelf, wat doet mij zo pijn. Waarom word ik zo kwaad en word ik zo diep geraakt. Dus zoek naar die pijn wat heb ik nodig om deze te verzachten. Kan ik deze overtuiging loslaten, of kan ik deze misschien wel verder ontwikkelen. Het onderzoeken ernaar is de eerste stap die je zet. De tweede stap is om jezelf los te maken van die pijn. En hierin is er geen goed of fout, je bent goed zoals je bent. Dus de tweede stap is te kijken of jezelf kunt losmaken van de pijn, onzekerheid of overtuiging die in jezelf zit. En dat is iets wat je hoofd zit en ook niet met je hoofd kan oplossen. Als je je hiervan wilt losmaken heb je hulp nodig. En hulp vragen is niet iets slecht of zwak, want soms komen we zonder hulp niet verder. Meditaties is iets wat je in ieder geval meer rust kan geven. Maar dat is een tijdelijke oplossing, je kan psychische hulp vragen en dat gecombineerd met Mindfulnes. Daarmee kan je de onderliggende pijn, overtuiging of onzekerheid onderzoeken en oplossingen vinden voor de lange termijn, tenminste als je wilt.
Spiegelen is iets wat voor niemand leuk is, je word geconfronteerd met pijn, overtuigingen en kanten van jezelf waar de ander niets aan kan doen. Met een opmerking raakt iemand je onbewust diep. Dus kijk in jezelf, maakt diegene nu een gemene opmerking of is het een iets wat in je zit. Want maakt nu iemand een opmerking, "hé suikerspin," omdat je haar die kleur heeft. Dan raakt het je niet echt, je lacht er zelfs om en haalt je schouders op. Dus kijk bewuster in jezelf, het is niet altijd de ander die jou pijn doet.
A.M.Wulff
Comments