Verre van perfect
Ik ben verre van perfect, wie is dat eigenlijk niet. Iedereen heeft zijn goede en slechte kanten. En wat zou ik graag van ze af willen, die slechte kanten. Maar ze horen bij mij, sommige zitten diepgeworteld in mijn karakter.
10 jaar lang therapie gehad die mij heeft veranderd. Daarvoor was ik een grote klootzak, ik heb zoveel fouten gemaakt in mijn leven. Zoveel mensen ook pijn gedaan. Nooit bij nagedacht, wat mijn daden en woorden, zoveel pijn had kunnen verzaken.
Maar karma bestaat en tot 3 jaar geleden heb ik 15 jaar lang geboet. Kapot gemaakt door andere en in armoede geleefd. In die 14 jaar heb ik er 4 van, als kluizenaar geleefd. En de rest eigenlijk ook alleen. Ik had een paar keer een lat relatie, maar die werkte niet. Ik was nog lang niet klaar om die lieve marsie te zijn. En daar helpt mijn borderline ook niet zo goed bij.
Na die 14 jaar kwam er een mooie en goeie tijd aan en een lieve, mooie vriendin. Ik kwam uiteindelijk uit de schulden. Alleen de gezondheid kreeg klappen, en niet alleen bij mij. Maar ik was een betere versie van vroeger. Maar perfect, nee, verre van. Ik heb mijn borderline buien en mijn kwade kop. Maar gelukkig, niet meer zoals vroeger, die jaren dat ik helaas mensen sloopte. Iets wat mij elke dag nog volgt, omdat ik het mijzelf niet kan vergeven. Heb ik ervan geleerd, ja dat zeker. Komt die duivel nog omhoog, ja die komt soms ook zijn kop laten zien. Maar niet meer zo erg. Dus ik ben verre van perfect, maar wie niet.
~A.M.Wulff
Komentar